цо́пнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цо́пну |
цо́пнем |
| 2-я ас. |
цо́пнеш |
цо́пнеце |
| 3-я ас. |
цо́пне |
цо́пнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
цо́пнуў |
цо́пнулі |
| ж. |
цо́пнула |
| н. |
цо́пнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
цо́пні |
цо́пніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
цо́пнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цо́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Аднакр. да цопаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цо́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Тое, што і цапаць.
|| аднакр. цо́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. цо́панне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цоп, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. цопаць — цопнуць. [Уладзік:] — Узлез на хвою: што там у дупле робіцца? Засунуў руку, а мяне за палец — цоп нейкі звярок! Колас. [Рыбак:] — Раптам нейкі шчупачышча цоп за кручок — і на дно! Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)