цо́кальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цо́кальны цо́кальная цо́кальнае цо́кальныя
Р. цо́кальнага цо́кальнай
цо́кальнае		 цо́кальнага цо́кальных
Д. цо́кальнаму цо́кальнай цо́кальнаму цо́кальным
В. цо́кальны (неадуш.)
цо́кальнага (адуш.)		 цо́кальную цо́кальнае цо́кальныя (неадуш.)
цо́кальных (адуш.)
Т. цо́кальным цо́кальнай
цо́кальнаю		 цо́кальным цо́кальнымі
М. цо́кальным цо́кальнай цо́кальным цо́кальных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цо́кальны цо́кольный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цо́кальны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цокаля. Цокальная пліта. Цокальны цэх.

2. Які з’яўляецца цокалем (у 1 знач.), мае цокаль (у 1 знач.). Цокальны паверх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цо́каль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Ніжняя патоўшчаная частка сцяны, збудавання, калоны, помніка, якая абапіраецца на фундамент.

Ц. калоны.

Ц. шматпавярховага дома.

2. Металічная частка элекгрычнай лямпачкі, якая служыць для ўмацавання яе ў патроне (спец.).

|| прым. цо́кальны, -ая, -ае.

Ц. паверх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цо́кольный в разн. знач. цо́кальны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)