цепля́ть несов.

1. (задевать) разг. чапля́ць, чапля́цца;

2. (захватывать) прост. чапля́ць, зачэ́пліваць;

3. (прикреплять) прост. чапля́ць, зачэ́пліваць;

4. (надевать на себя что-л. ненужное) чапля́ць, начэ́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чапля́ць несов.

1. цепля́ть; нацепля́ть;

ч. фіра́нкі — цепля́ть (нацепля́ть) занаве́ски;

2. задева́ть;

ч. наго́й за паро́г — задева́ть ного́й за поро́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцепля́ть несов.

1. (цеплять одно за другое) счапля́ць, счэ́пліваць;

2. (соединять сплетая) сашчапля́ць, сашчэ́пліваць;

3. (сжимать) разг. сціска́ць, сціна́ць; см. сцепи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цепля́ние

1. чапля́нне, -ння ср.;

2. чапля́нне, -ння ср., зачэ́пліванне, -ння ср.;

3. чапля́нне, -ння ср., зачэ́пліванне, -ння ср.;

4. чапля́нне, -ння ср., начэ́пліванне, -ння ср.; см. цепля́ть, цепля́ться​ 1, 2;

5. чапля́нне, -ння ср., прычэ́пліванне, -ння ср.; см. цепля́ться​ 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)