цеплаво́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цеплаво́зны цеплаво́зная цеплаво́знае цеплаво́зныя
Р. цеплаво́знага цеплаво́знай
цеплаво́знае
цеплаво́знага цеплаво́зных
Д. цеплаво́знаму цеплаво́знай цеплаво́знаму цеплаво́зным
В. цеплаво́зны (неадуш.)
цеплаво́знага (адуш.)
цеплаво́зную цеплаво́знае цеплаво́зныя (неадуш.)
цеплаво́зных (адуш.)
Т. цеплаво́зным цеплаво́знай
цеплаво́знаю
цеплаво́зным цеплаво́знымі
М. цеплаво́зным цеплаво́знай цеплаво́зным цеплаво́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цеплаво́зны теплово́зный;

~ная ця́га — теплово́зная тя́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цеплаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цеплавоза, прызначаны для яго. Цеплавозная цяга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лакаматыў з рухавіком унутранага згарання.

|| прым. цеплаво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

теплово́зный цеплаво́зны;

теплово́зная тя́га цеплаво́зная ця́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)