целяпа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак. (разм.).

1. Свабодна звісаючы, матляцца з боку на бок.

Гузік целяпаецца на адной нітачцы.

2. Матляцца, не прылягаючы (пра адзенне).

Пінжак целяпаўся на худых плячах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

целяпа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. целяпа́ецца целяпа́юцца
Прошлы час
м. целяпа́ўся целяпа́ліся
ж. целяпа́лася
н. целяпа́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

целяпа́цца несов., разг., в разн. знач. болта́ться;

гу́зік ~па́ўся на адно́й ні́тачцы — пу́говица болта́лась на одно́й ни́точке;

суке́нка ~па́лася на ёй — пла́тье болта́лось на ней

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

целяпа́цца, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Матляцца, будучы слаба прымацаваным або прымацаваным за адзін канец. Расшпілілася і целяпалася ззаду пражка ад камізэлькі. Скрыган. Трэцяя [жанчына] несла за плячыма мяшочак, які пры бегу целяпаўся і біў па спіне. Мележ.

2. Звісаць, шчыльна не прылягаючы (пра адзенне). Стракаты пінжак целяпаўся на вузкіх плячах. Хомчанка. Адна калошка ў штоніках у хлопчыка падкасана да калена, а другая, што целяпалася па назе, была мокрая і ў жоўтым пяску. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацеляпа́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць целяпацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацеляпа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Целяпацца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працеляпа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Целяпацца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пома́тываться (час ад ча́су) мата́цца, матля́цца; (час ад ча́су) целяпа́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мантыля́ць ’махаць’ (Сцяшк.), мантыля́цца ’матляцца, целяпацца’, ’бегаць туды-сюды’ (слонім., Жыв. сл.), ’хістацца на ветры’ (Сцяц.). Укр. мантиля́ты ’матляць, махаць’. Кантамінаваныя лексемы, якія ўзыходзяць да мані́ць (гл.) < і.-е *ma‑ (параўн. рус. ману́ть ’махнуць’) і бел. матальга́ць (гл.). Параўн. таксама балг. манта́рам ’размахваю’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

болта́ться несов.

1. разг. (о жидкости) бо́ўтацца;

2. (висеть, колыхаться) разг. матля́цца; мата́цца; целяпа́цца;

3. (слоняться) прост. сно́ўдацца, сланя́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)