цве́тень м., бот., прост. кве́цень, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кве́цень 1 (ж. р.) ’кветкі (зборнае)’ (ТСБМ). Гл. квет.

Кве́цень 2 ’красавік’ (Нас., Сцяшк., Шатал.). Гл. квет. Бел. квецень памылкова разглядаецца як запазычанне з польск. kwiecień (Булыка, Запазыч., 145). У сапраўднасці гэта яшчэ праславянскае ўтварэнне: укр. квітень, рус. цветень, балг. цветен, серб.-харв. цветан, польск. kwiecień, чэш. květen, славац. kveteň. Суфіксальная дэрывацыя празрыстая: прасл. květ‑ьn‑jь. Прадуктыўны славянскі суфікс назоўнікаў ‑jь пашырае не менш прадуктыўны суфікс прыметнікаў ‑ьnъ. Назва месяца тады тлумачыцца як ’месяц цвіцення’ (Слаўскі, 3, 486; Краўчук УМШ, 1955, 3, 61; Шаур, Этимология–1971, 95).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

краса́ ж.

1. красота́;

к. паўно́чнай прыро́ды — красота́ се́верной приро́ды;

2. (украшение) краса́;

к. і го́рдасць го́рада — парк — краса́ и го́рдость го́рода — парк;

3. (пыльца на цветущих хлебах) цве́тень м., разг.;

◊ ва ўсёй ~се́ — во всей красе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)