царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
царко́ўны |
царко́ўная |
царко́ўнае |
царко́ўныя |
| Р. |
царко́ўнага |
царко́ўнай царко́ўнае |
царко́ўнага |
царко́ўных |
| Д. |
царко́ўнаму |
царко́ўнай |
царко́ўнаму |
царко́ўным |
| В. |
царко́ўны (неадуш.) царко́ўнага (адуш.) |
царко́ўную |
царко́ўнае |
царко́ўныя (неадуш.) царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
царко́ўным |
царко́ўнай царко́ўнаю |
царко́ўным |
царко́ўнымі |
| М. |
царко́ўным |
царко́ўнай |
царко́ўным |
царко́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звана́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Той, хто звоніць у царкоўныя званы.
|| прым. звана́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кні́жна-царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кні́жна-царко́ўны |
кні́жна-царко́ўная |
кні́жна-царко́ўнае |
кні́жна-царко́ўныя |
| Р. |
кні́жна-царко́ўнага |
кні́жна-царко́ўнай кні́жна-царко́ўнае |
кні́жна-царко́ўнага |
кні́жна-царко́ўных |
| Д. |
кні́жна-царко́ўнаму |
кні́жна-царко́ўнай |
кні́жна-царко́ўнаму |
кні́жна-царко́ўным |
| В. |
кні́жна-царко́ўны (неадуш.) кні́жна-царко́ўнага (адуш.) |
кні́жна-царко́ўную |
кні́жна-царко́ўнае |
кні́жна-царко́ўныя (неадуш.) кні́жна-царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
кні́жна-царко́ўным |
кні́жна-царко́ўнай кні́жна-царко́ўнаю |
кні́жна-царко́ўным |
кні́жна-царко́ўнымі |
| М. |
кні́жна-царко́ўным |
кні́жна-царко́ўнай |
кні́жна-царко́ўным |
кні́жна-царко́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
артадакса́льна-царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
артадакса́льна-царко́ўны |
артадакса́льна-царко́ўная |
артадакса́льна-царко́ўнае |
артадакса́льна-царко́ўныя |
| Р. |
артадакса́льна-царко́ўнага |
артадакса́льна-царко́ўнай артадакса́льна-царко́ўнае |
артадакса́льна-царко́ўнага |
артадакса́льна-царко́ўных |
| Д. |
артадакса́льна-царко́ўнаму |
артадакса́льна-царко́ўнай |
артадакса́льна-царко́ўнаму |
артадакса́льна-царко́ўным |
| В. |
артадакса́льна-царко́ўны (неадуш.) артадакса́льна-царко́ўнага (адуш.) |
артадакса́льна-царко́ўную |
артадакса́льна-царко́ўнае |
артадакса́льна-царко́ўныя (неадуш.) артадакса́льна-царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
артадакса́льна-царко́ўным |
артадакса́льна-царко́ўнай артадакса́льна-царко́ўнаю |
артадакса́льна-царко́ўным |
артадакса́льна-царко́ўнымі |
| М. |
артадакса́льна-царко́ўным |
артадакса́льна-царко́ўнай |
артадакса́льна-царко́ўным |
артадакса́льна-царко́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэлігі́йна-царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэлігі́йна-царко́ўны |
рэлігі́йна-царко́ўная |
рэлігі́йна-царко́ўнае |
рэлігі́йна-царко́ўныя |
| Р. |
рэлігі́йна-царко́ўнага |
рэлігі́йна-царко́ўнай рэлігі́йна-царко́ўнае |
рэлігі́йна-царко́ўнага |
рэлігі́йна-царко́ўных |
| Д. |
рэлігі́йна-царко́ўнаму |
рэлігі́йна-царко́ўнай |
рэлігі́йна-царко́ўнаму |
рэлігі́йна-царко́ўным |
| В. |
рэлігі́йна-царко́ўны (неадуш.) рэлігі́йна-царко́ўнага (адуш.) |
рэлігі́йна-царко́ўную |
рэлігі́йна-царко́ўнае |
рэлігі́йна-царко́ўныя (неадуш.) рэлігі́йна-царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
рэлігі́йна-царко́ўным |
рэлігі́йна-царко́ўнай рэлігі́йна-царко́ўнаю |
рэлігі́йна-царко́ўным |
рэлігі́йна-царко́ўнымі |
| М. |
рэлігі́йна-царко́ўным |
рэлігі́йна-царко́ўнай |
рэлігі́йна-царко́ўным |
рэлігі́йна-царко́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
феада́льна-царко́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
феада́льна-царко́ўны |
феада́льна-царко́ўная |
феада́льна-царко́ўнае |
феада́льна-царко́ўныя |
| Р. |
феада́льна-царко́ўнага |
феада́льна-царко́ўнай феада́льна-царко́ўнае |
феада́льна-царко́ўнага |
феада́льна-царко́ўных |
| Д. |
феада́льна-царко́ўнаму |
феада́льна-царко́ўнай |
феада́льна-царко́ўнаму |
феада́льна-царко́ўным |
| В. |
феада́льна-царко́ўны (неадуш.) феада́льна-царко́ўнага (адуш.) |
феада́льна-царко́ўную |
феада́льна-царко́ўнае |
феада́льна-царко́ўныя (неадуш.) феада́льна-царко́ўных (адуш.) |
| Т. |
феада́льна-царко́ўным |
феада́льна-царко́ўнай феада́льна-царко́ўнаю |
феада́льна-царко́ўным |
феада́льна-царко́ўнымі |
| М. |
феада́льна-царко́ўным |
феада́льна-царко́ўнай |
феада́льна-царко́ўным |
феада́льна-царко́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ры́зніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Памяшканне пры царкве, у якім захоўваюцца рызы і царкоўныя рэчы.
|| прым. ры́знічны, -ая,-ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свята́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Свяшчэннік, які вядзе царкоўныя богаслужэбныя трэбы (хрысціны, вянчанне, паніхіды, споведзь і інш.).
|| прым. свята́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прычт, -у, М -чце, м.
Царкоўныя служыцелі і пеўчыя ў хрысціянскай царкве (першапачаткова — без святара).
З’явіўся з усім прычтам.
|| прым. пры́чтавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ква́кер, -а, мн. -ы, -аў, м.
Паслядоўнік адной з пратэстанцкіх рэлігійных сектаў, якая адвяргае царкоўныя абрады (у ЗША, Англіі і некаторых іншых краінах).
|| прым. ква́керскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)