ца́пнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ца́пну |
ца́пнем |
| 2-я ас. |
ца́пнеш |
ца́пнеце |
| 3-я ас. |
ца́пне |
ца́пнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ца́пнуў |
ца́пнулі |
| ж. |
ца́пнула |
| н. |
ца́пнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ца́пні |
ца́пніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ца́пнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ца́пнуць сов., однокр., разг. ца́пнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ца́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да цапаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ца́паць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).
1. Хапаць рукамі, зубамі, кіпцюрамі і пад.
2. Лапаць, мацаць рукамі.
Цапнуць за рукаў паліто.
|| зак. сца́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны.
|| аднакр. ца́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. ца́панне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цап, выкл., у знач. вык. (разм.).
Ужыв. ў знач. дзеясл. цапаць—цапнуць.
Ц. за нагу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ца́пнуть сов., однокр., разг.
1. (царапнуть) ца́пнуць; дра́пнуць;
2. (хватить) ца́пнуць, ха́пнуць, схапі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цап, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. цапаць — цапнуць. Засунеш руку ў нару, а рак цап за пальцы кляшнёй. Лынькоў. [Маляўка:] — Вось прыйдзе хутка наша армія. Тады мы гатовы зруб з лесу цап — ды адразу на калгасную сядзібу. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узяць, атрымаць, прыняць, забраць / прымусова: адняць, захапіць / прымусова на карысць дзяржавы: рэквізаваць; хапнуць, ухапіць, адхапіць, схапіць, цапнуць, уварваць, урваць, вырваць, запарваць, упарваць, заграбастаць, палатацца (разм.); прыгарнуць, садраць, здзерці, скубянуць, злупіць, заграбці, уграбці, грабянуць (перан.) □ прыбраць да рук, вырваць з рук, вырваць з горла, вырваць з зубоў
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)