ца́пкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ца́пкі ца́пкая ца́пкае ца́пкія
Р. ца́пкага ца́пкай
ца́пкае		 ца́пкага ца́пкіх
Д. ца́пкаму ца́пкай ца́пкаму ца́пкім
В. ца́пкі ца́пкую ца́пкае ца́пкія
Т. ца́пкім ца́пкай
ца́пкаю		 ца́пкім ца́пкімі
М. ца́пкім ца́пкай ца́пкім ца́пкіх

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цапкі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цапкі́ цапка́я цапко́е цапкі́я
Р. цапко́га цапко́й
цапко́е		 цапко́га цапкі́х
Д. цапко́му цапко́й цапко́му цапкі́м
В. цапкі́ (неадуш.)
цапко́га (адуш.)		 цапку́ю цапко́е цапкі́я (неадуш.)
цапкі́х (адуш.)
Т. цапкі́м цапко́й
цапко́ю		 цапкі́м цапкі́мі
М. цапкі́м цапко́й цапкі́м цапкі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ца́пкі, ‑ая, ‑ае.

Абл. Хваткі, учэпісты. Дзікі вінаград.. моцна ўчапіўся за тонкія дошкі, за кроквы, пераплёўшы іх сваімі цапкімі вусікамі-вывітушкамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адпя́трыць ’адсохнуць’, гл. пятры ’цапкі, столь у асеці з жэрдак, на якую кладуцца снапы для сушкі’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)