цагля́ны, -ая, -ае.

1. гл. цэгла.

2. Які нагадвае колерам цэглу.

Твар цаглянага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цагля́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цагля́ны цагля́ная цагля́нае цагля́ныя
Р. цагля́нага цагля́най
цагля́нае		 цагля́нага цагля́ных
Д. цагля́наму цагля́най цагля́наму цагля́ным
В. цагля́ны (неадуш.)
цагля́нага (адуш.)		 цагля́ную цагля́нае цагля́ныя (неадуш.)
цагля́ных (адуш.)
Т. цагля́ным цагля́най
цагля́наю		 цагля́ным цагля́нымі
М. цагля́ным цагля́най цагля́ным цагля́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цагля́ны в разн. знач. кирпи́чный;

~ны буды́нак — кирпи́чное зда́ние;

у яго́ твар ~нага ко́леру — у него́ лицо́ кирпи́чного цве́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цагля́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цэглы. Цагляная кладка. □ Сыпаліся разбітыя кулямі шыбы, ляцеў тынк і руды цагляны пыл. Грахоўскі. // Зроблены з цэглы. Цагляны будынак. □ Тут [у мястэчку] ёсць цагляная лазня, царква св. Магдалены, два млыны, дзве школы, сінагога, касцёл і камяніца Базыля Трайчанскага. Колас. Двор Кацубаў быў адгароджаны новымі шчыкетамі, з брамаю і каліткаю, за якімі відаць была новая хата на высокім цагляным падмурку. Якімовіч.

2. Які мае колер цэглы; карычневата-чырвоны. На круглым твары цаглянага колеру тырчэлі сіваватыя тоўстыя вусы. Бядуля. Твар Дзічкоўскага быў цаглянага колеру. Алешка. І цагляная чырвань новых муроў На мяне пральецца, як кроў. І за белаю вапнаю свежых сцен Я ўбачу хаціны чорны шкілет. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́гла, -ы, ж., зб.

Будаўнічы матэрыял у форме прамавугольных брускоў з гліны і іншых асадкавых парод.

|| прым. цагля́ны, -ая, -ае

Ц. будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырво́на-цагля́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырво́на-цагля́ны чырво́на-цагля́ная чырво́на-цагля́нае чырво́на-цагля́ныя
Р. чырво́на-цагля́нага чырво́на-цагля́най
чырво́на-цагля́нае		 чырво́на-цагля́нага чырво́на-цагля́ных
Д. чырво́на-цагля́наму чырво́на-цагля́най чырво́на-цагля́наму чырво́на-цагля́ным
В. чырво́на-цагля́ны (неадуш.)
чырво́на-цагля́нага (адуш.)		 чырво́на-цагля́ную чырво́на-цагля́нае чырво́на-цагля́ныя (неадуш.)
чырво́на-цагля́ных (адуш.)
Т. чырво́на-цагля́ным чырво́на-цагля́най
чырво́на-цагля́наю		 чырво́на-цагля́ным чырво́на-цагля́нымі
М. чырво́на-цагля́ным чырво́на-цагля́най чырво́на-цагля́ным чырво́на-цагля́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

друз, -у, м.

Раздробленае каменне, цэгла і пад., якія ўжыв. для дарожных або будаўнічых работ.

Машыны вазілі цагляны д.

|| прым. дру́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камяні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Каменны або цагляны будынак.

За год выраслі двухпавярховыя камяніцы з балконамі.

2. Камяністая глеба (разм.).

Не зямля, а к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

така́рня, ‑і, ж.

Такарная майстэрня. А пасярод двара доўгі нізкі будынак, цагляны. Тут мясціўся кавальскі цэх, ліцейня, такарня і бля[х]арня. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стая́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Вертыкальны брус, які служыць апорай для чаго-н., вертыкальная труба і пад.

2. У будынках: цагляны слуп з комінам ад столі да страхі.

|| памянш. стаячо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. стаяко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)