хіна́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хіна́ю |
хіна́ем |
| 2-я ас. |
хіна́еш |
хіна́еце |
| 3-я ас. |
хіна́е |
хіна́юць |
| Прошлы час |
| м. |
хіна́ў |
хіна́лі |
| ж. |
хіна́ла |
| н. |
хіна́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хіна́й |
хіна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
хіна́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Ахіна́ць (БРС, Нас., Яруш., Гарэц., Бяльк., Сцяшк.). Разам з польск. ochynąć ’накінуць, апрануць у што-небудзь’, ад хінаць, хінуць (chynąć) ’згібаць, сагнуць’, развіццё семантыкі як у ахіляць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)