хімі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
хімі́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хімі́чна-біялагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хімі́чна-біялагі́чны хімі́чна-біялагі́чная хімі́чна-біялагі́чнае хімі́чна-біялагі́чныя
Р. хімі́чна-біялагі́чнага хімі́чна-біялагі́чнай
хімі́чна-біялагі́чнае
хімі́чна-біялагі́чнага хімі́чна-біялагі́чных
Д. хімі́чна-біялагі́чнаму хімі́чна-біялагі́чнай хімі́чна-біялагі́чнаму хімі́чна-біялагі́чным
В. хімі́чна-біялагі́чны (неадуш.)
хімі́чна-біялагі́чнага (адуш.)
хімі́чна-біялагі́чную хімі́чна-біялагі́чнае хімі́чна-біялагі́чныя (неадуш.)
хімі́чна-біялагі́чных (адуш.)
Т. хімі́чна-біялагі́чным хімі́чна-біялагі́чнай
хімі́чна-біялагі́чнаю
хімі́чна-біялагі́чным хімі́чна-біялагі́чнымі
М. хімі́чна-біялагі́чным хімі́чна-біялагі́чнай хімі́чна-біялагі́чным хімі́чна-біялагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хімі́чна-радыялагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хімі́чна-радыялагі́чны хімі́чна-радыялагі́чная хімі́чна-радыялагі́чнае хімі́чна-радыялагі́чныя
Р. хімі́чна-радыялагі́чнага хімі́чна-радыялагі́чнай
хімі́чна-радыялагі́чнае
хімі́чна-радыялагі́чнага хімі́чна-радыялагі́чных
Д. хімі́чна-радыялагі́чнаму хімі́чна-радыялагі́чнай хімі́чна-радыялагі́чнаму хімі́чна-радыялагі́чным
В. хімі́чна-радыялагі́чны (неадуш.)
хімі́чна-радыялагі́чнага (адуш.)
хімі́чна-радыялагі́чную хімі́чна-радыялагі́чнае хімі́чна-радыялагі́чныя (неадуш.)
хімі́чна-радыялагі́чных (адуш.)
Т. хімі́чна-радыялагі́чным хімі́чна-радыялагі́чнай
хімі́чна-радыялагі́чнаю
хімі́чна-радыялагі́чным хімі́чна-радыялагі́чнымі
М. хімі́чна-радыялагі́чным хімі́чна-радыялагі́чнай хімі́чна-радыялагі́чным хімі́чна-радыялагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хими́чески нареч. хімі́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

немета́л, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Хімічна простае рэчыва, якое не належыць да металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаро́дны, -ая, -ае.

1. Які сустракаецца ў прыродзе ў хімічна чыстым выглядзе.

С. метал.

2. Які развіўся самастойна, без сістэматычнай адукацыі, прыродны.

С. талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макрамале́кула, ‑ы, ж.

Сукупнасць вялікай колькасці хімічна звязаных атамаў; вялікая малекула, малекула палімеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цяжка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. выцягнуць.

2. Рэчыва, хімічна здабытае з арганічнай тканкі.

В. слабай канцэнтрацыі.

|| прым. вы́цяжачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэлюло́за, -ы, ж.

Рэчыва з хімічна апрацаванай драўніны, сцёблаў некаторых раслін, якое ідзе на выраб паперы, штучнага шоўку, выбуховых сродкаў і пад.; клятчатка.

|| прым. цэлюло́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, самы лёгкі пасля вадароду хімічна інертны газ без колеру і паху.

[Ад грэч. hēlios — сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)