хі́біна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хі́біна хі́біны
Р. хі́біны хі́бін
Д. хі́біне хі́бінам
В. хі́біну хі́біны
Т. хі́бінай
хі́бінаю		 хі́бінамі
М. хі́біне хі́бінах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Хиби́ны (горы) Хібі́ны, род. Хібі́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)