ху́таць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

Старанна закручваць, загортваць у што-н., добра ўкрываць.

Х. дзіця ў коўдрачку.

|| зак. заху́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| звар. ху́тацца, -таюся, -таешся, -таецца; зак. заху́тацца, -таюся, -таешся, -таецца.

|| наз. ху́танне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́таць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ху́таю ху́таем
2-я ас. ху́таеш ху́таеце
3-я ас. ху́тае ху́таюць
Прошлы час
м. ху́таў ху́талі
ж. ху́тала
н. ху́тала
Загадны лад
2-я ас. ху́тай ху́тайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ху́таючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ху́таць несов. ку́тать, заку́тывать, уку́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ху́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Старанна ўхутваць у што‑н., добра ўкрываць чым‑н. [Ірына] прыціскала да сябе дзіця, хутала яго ў старую коўдрачку, сагравала сваім дыханнем. Лынькоў. Рэдкія пешаходы хуталі галовы ў настаўленыя каўняры — вуліцы пранізваў студзеньскі вецер. Васілевіч. / у перан. ужыв. Цішыня плыла з усходу, з лесу, разам з хмарамі і сонцам, і хутала сабою загуменне і шырокае поле. Пташнікаў. Свецяць зоры, і цёмны змрок хутае дрымоту. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хутаць, захінаць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

заху́тацца гл. хутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заху́таць гл. хутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́тать несов. ху́таць, заху́тваць, захіна́ць; (завёртывать) укру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адху́таць ’адкрыць’ (Касп.). Гл. хутаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кукшу́т ’жмуркі (назва гульні)’. Параўн. літ. kukti ’згінацца’ (Сл. паўн.-зах., 2, 563). Параўн. яшчэ літ. kukštuoti ’хутаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)