ху́стачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ху́стачны |
ху́стачная |
ху́стачнае |
ху́стачныя |
| Р. |
ху́стачнага |
ху́стачнай ху́стачнае |
ху́стачнага |
ху́стачных |
| Д. |
ху́стачнаму |
ху́стачнай |
ху́стачнаму |
ху́стачным |
| В. |
ху́стачны (неадуш.) ху́стачнага (адуш.) |
ху́стачную |
ху́стачнае |
ху́стачныя (неадуш.) ху́стачных (адуш.) |
| Т. |
ху́стачным |
ху́стачнай ху́стачнаю |
ху́стачным |
ху́стачнымі |
| М. |
ху́стачным |
ху́стачнай |
ху́стачным |
ху́стачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ху́стачны плато́чный; платко́вый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ху́стачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хусткі, прызначаны на хусткі. Хустачная тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ху́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
Кавалак тканіны ці вялікага палатна звычайна квадратнай формы, які завязваюць на галаву, шыю ці накідваюць на плечы.
Пуховая х.
Завязаць хустку.
|| памянш. ху́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ху́стачны, -ая, -ае.
Хустачная тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)