хурма́, -ы́, ж.

Паўднёвае пладовае дрэва сямейства эбенавых з аранжавачырвонымі салодкімі пладамі, а таксама плады гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хурма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. хурма́
Р. хурмы́
Д. хурме́
В. хурму́
Т. хурмо́й
хурмо́ю
М. хурме́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хурма́ ж., бот. хурма́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хурма́ бот. хурма́, -мы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хурма́, ‑ы, ж.

1. Субтрапічнае і трапічнае пладовае дрэва ці куст сямейства эбенавых.

2. Аранжава-чырвоны салодкі, даўкага смаку плод гэтага дрэва, куста.

[Перс. hurmā — фінік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)