худо́й​I (тощий) худы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худо́й​II разг.

1. (плохой, дурной) благі́, ке́пскі, дрэ́нны;

2. в др. знач. (дряхлый, ветхий) ляда́чы, ляда́шчы; (дырявый) дзіра́вы; (испорченный) сапсава́ны;

◊

худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры посл. ле́пей сем разо́ў змары́цца, як адзі́н раз пасвары́цца; ле́пей драўля́ная зго́да, чы́мся залата́я сва́рка; святы́ спако́ю, ле́пей з табо́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. худы́ худа́я худо́е худы́я
Р. худо́га худо́й
худо́е		 худо́га худы́х
Д. худо́му худо́й худо́му худы́м
В. худы́ (неадуш.)
худо́га (адуш.)		 худу́ю худо́е худы́я (неадуш.)
худы́х (адуш.)
Т. худы́м худо́й
худо́ю		 худы́м худы́мі
М. худы́м худо́й худы́м худы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

худава́ты дово́льно (не́сколько) худо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худзе́йшы прил. сравнит. ст. худе́е, бо́лее худо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які любіць бурчаць, выказваць нездаволенасць. [Хурс] прыстаў у прымы да паўпанскага фальварковага пакідзішча — да старой паненкі — худой, касцістай і бурклівай ведзьмы. Чорны. // Які вызначаецца нездаволенасцю, раздражненнем. Бурклівы голас, тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́петралы разг.

1. вы́сохший, иссо́хший;

2. перен. вы́сохший, иссо́хший, худо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́пскі плохо́й; скве́рный; худо́й, дрянно́й, дурно́й;

◊ ~кія спра́вы — плохи́е дела́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худе́е​I сравн. ст.;

1. нареч. худзе́й;

2. прил. худзе́йшы; см. худо́й​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худе́е​II сравн. ст.;

1. нареч. горш;

2. прил. го́ршы; см. худо́й​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)