Хуа́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Хуа́н Хуа́ны
Р. Хуа́на Хуа́наў
Д. Хуа́ну Хуа́нам
В. Хуа́на Хуа́наў
Т. Хуа́нам Хуа́намі
М. Хуа́не Хуа́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Сан-Хуа́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сан-Хуа́н
Р. Сан-Хуа́на
Д. Сан-Хуа́ну
В. Сан-Хуа́н
Т. Сан-Хуа́нам
М. Сан-Хуа́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Сан-Хуа́н г. Сан-Хуа́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Донжуа́н ’донжуан’ (БРС). Рус. донжуа́н, укр. донжуа́н ’тс’. Ад уласнага імя Дон Жуан (Дон Хуан). Літаратурны герой, уведзены ў іспанскую літаратуру Цірса дэ Маліна (Tirso de Molina), ’бессаромны спакуснік’. Гл. Meyers Neues Lexikon, 2. Aufl., Bd. 3. Leipzig, 1972, с. 656a.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)