хрысція́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хрысція́нскі |
хрысція́нская |
хрысція́нскае |
хрысція́нскія |
| Р. |
хрысція́нскага |
хрысція́нскай
хрысція́нскае |
хрысція́нскага |
хрысція́нскіх |
| Д. |
хрысція́нскаму |
хрысція́нскай |
хрысція́нскаму |
хрысція́нскім |
| В. |
хрысція́нскі (неадуш.)
хрысція́нскага (адуш.) |
хрысція́нскую |
хрысція́нскае |
хрысція́нскія (неадуш.)
хрысція́нскіх (адуш.) |
| Т. |
хрысція́нскім |
хрысція́нскай
хрысція́нскаю |
хрысція́нскім |
хрысція́нскімі |
| М. |
хрысція́нскім |
хрысція́нскай |
хрысція́нскім |
хрысція́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хрысція́нскі христиа́нский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хрысція́нскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да хрысціянства. Хрысціянская вера. Хрысціянская царква. □ Хрысціянскаму псеўдагуманізму.. Горкі проціставіў рэвалюцыйны гуманізм, непакорлівасць і непрымірымасць у барацьбе за вызваленне чалавека і чалавецтва. Івашын. // Які прызнае хрысціянскае веравызнанне. Хрысціянскі народ. // Які прапаведуе хрысціянства. Хрысціянскія місіянеры.
2. Які мае адносіны да хрысціяніна, належыць яму. Засыпалі.. [труны], і на беразе Віліі вырас курган. На ім, зверху, царкоўныя ўлады паставілі крыж з распяццем. Як-ніяк — хрысціянскі прах ляжыць пад курганам. Арабей. // Уласцівы хрысціяніну. З хрысціянскаю пакорлівасцю.. [Ціт] гатоў быў цяпер памаліцца за бязбожнікаў. Колас. // Які адбываецца ў адпаведнасці з абрадамі хрысціянства. [Рыгоравіч:] — Пахаваем з пашанай па нашым хрысціянскім звычаі. Няхай. // Разм. Праваслаўны, простанародны. Зірнуў дзед, напнуў лейцы, .. пачаў ціханька тпрукаць, але дзе ты згаворышся з гэтай [жывёлай], якая не разумее хрысціянскай каманды. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрысція́нства, -а, н.
Рэлігія, у аснове якой ляжыць вера ў Ісуса Хрыста як Богачалавека.
|| прым. хрысція́нскі -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хрысція́нін, -а, мн. -ція́не і (з ліч. 2, 3, 4) хрысція́ніны, -ція́н, м.
Паслядоўнік хрысціянства, хрысціянскай веры.
|| ж. хрысція́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. хрысція́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
духоўна-хрысціянскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
духоўна-хрысціянскі |
духоўна-хрысціянская |
духоўна-хрысціянскае |
духоўна-хрысціянскія |
| Р. |
духоўна-хрысціянскага |
духоўна-хрысціянскай
духоўна-хрысціянскае |
духоўна-хрысціянскага |
духоўна-хрысціянскіх |
| Д. |
духоўна-хрысціянскаму |
духоўна-хрысціянскай |
духоўна-хрысціянскаму |
духоўна-хрысціянскім |
| В. |
духоўна-хрысціянскі
духоўна-хрысціянскага |
духоўна-хрысціянскую |
духоўна-хрысціянскае |
духоўна-хрысціянскія |
| Т. |
духоўна-хрысціянскім |
духоўна-хрысціянскай
духоўна-хрысціянскаю |
духоўна-хрысціянскім |
духоўна-хрысціянскімі |
| М. |
духоўна-хрысціянскім |
духоўна-хрысціянскай |
духоўна-хрысціянскім |
духоўна-хрысціянскіх |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
візанты́йска-хрысція́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
візанты́йска-хрысція́нскі |
візанты́йска-хрысція́нская |
візанты́йска-хрысція́нскае |
візанты́йска-хрысція́нскія |
| Р. |
візанты́йска-хрысція́нскага |
візанты́йска-хрысція́нскай
візанты́йска-хрысція́нскае |
візанты́йска-хрысція́нскага |
візанты́йска-хрысція́нскіх |
| Д. |
візанты́йска-хрысція́нскаму |
візанты́йска-хрысція́нскай |
візанты́йска-хрысція́нскаму |
візанты́йска-хрысція́нскім |
| В. |
візанты́йска-хрысція́нскі (неадуш.)
візанты́йска-хрысція́нскага (адуш.) |
візанты́йска-хрысція́нскую |
візанты́йска-хрысція́нскае |
візанты́йска-хрысція́нскія (неадуш.)
візанты́йска-хрысція́нскіх (адуш.) |
| Т. |
візанты́йска-хрысція́нскім |
візанты́йска-хрысція́нскай
візанты́йска-хрысція́нскаю |
візанты́йска-хрысція́нскім |
візанты́йска-хрысція́нскімі |
| М. |
візанты́йска-хрысція́нскім |
візанты́йска-хрысція́нскай |
візанты́йска-хрысція́нскім |
візанты́йска-хрысція́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
асве́тніцка-хрысція́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асве́тніцка-хрысція́нскі |
асве́тніцка-хрысція́нская |
асве́тніцка-хрысція́нскае |
асве́тніцка-хрысція́нскія |
| Р. |
асве́тніцка-хрысція́нскага |
асве́тніцка-хрысція́нскай
асве́тніцка-хрысція́нскае |
асве́тніцка-хрысція́нскага |
асве́тніцка-хрысція́нскіх |
| Д. |
асве́тніцка-хрысція́нскаму |
асве́тніцка-хрысція́нскай |
асве́тніцка-хрысція́нскаму |
асве́тніцка-хрысція́нскім |
| В. |
асве́тніцка-хрысція́нскі (неадуш.)
асве́тніцка-хрысція́нскага (адуш.) |
асве́тніцка-хрысція́нскую |
асве́тніцка-хрысція́нскае |
асве́тніцка-хрысція́нскія (неадуш.)
асве́тніцка-хрысція́нскіх (адуш.) |
| Т. |
асве́тніцка-хрысція́нскім |
асве́тніцка-хрысція́нскай
асве́тніцка-хрысція́нскаю |
асве́тніцка-хрысція́нскім |
асве́тніцка-хрысція́нскімі |
| М. |
асве́тніцка-хрысція́нскім |
асве́тніцка-хрысція́нскай |
асве́тніцка-хрысція́нскім |
асве́тніцка-хрысція́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
іўдзе́я-хрысція́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
іўдзе́я-хрысція́нскі |
іўдзе́я-хрысція́нская |
іўдзе́я-хрысція́нскае |
іўдзе́я-хрысція́нскія |
| Р. |
іўдзе́я-хрысція́нскага |
іўдзе́я-хрысція́нскай
іўдзе́я-хрысція́нскае |
іўдзе́я-хрысція́нскага |
іўдзе́я-хрысція́нскіх |
| Д. |
іўдзе́я-хрысція́нскаму |
іўдзе́я-хрысція́нскай |
іўдзе́я-хрысція́нскаму |
іўдзе́я-хрысція́нскім |
| В. |
іўдзе́я-хрысція́нскі (неадуш.)
іўдзе́я-хрысція́нскага (адуш.) |
іўдзе́я-хрысція́нскую |
іўдзе́я-хрысція́нскае |
іўдзе́я-хрысція́нскія (неадуш.)
іўдзе́я-хрысція́нскіх (адуш.) |
| Т. |
іўдзе́я-хрысція́нскім |
іўдзе́я-хрысція́нскай
іўдзе́я-хрысція́нскаю |
іўдзе́я-хрысція́нскім |
іўдзе́я-хрысція́нскімі |
| М. |
іўдзе́я-хрысція́нскім |
іўдзе́я-хрысція́нскай |
іўдзе́я-хрысція́нскім |
іўдзе́я-хрысція́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
правасла́ўна-хрысція́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правасла́ўна-хрысція́нскі |
правасла́ўна-хрысція́нская |
правасла́ўна-хрысція́нскае |
правасла́ўна-хрысція́нскія |
| Р. |
правасла́ўна-хрысція́нскага |
правасла́ўна-хрысція́нскай
правасла́ўна-хрысція́нскае |
правасла́ўна-хрысція́нскага |
правасла́ўна-хрысція́нскіх |
| Д. |
правасла́ўна-хрысція́нскаму |
правасла́ўна-хрысція́нскай |
правасла́ўна-хрысція́нскаму |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
| В. |
правасла́ўна-хрысція́нскі (неадуш.)
правасла́ўна-хрысція́нскага (адуш.) |
правасла́ўна-хрысція́нскую |
правасла́ўна-хрысція́нскае |
правасла́ўна-хрысція́нскія (неадуш.)
правасла́ўна-хрысція́нскіх (адуш.) |
| Т. |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
правасла́ўна-хрысція́нскай
правасла́ўна-хрысція́нскаю |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
правасла́ўна-хрысція́нскімі |
| М. |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
правасла́ўна-хрысція́нскай |
правасла́ўна-хрысція́нскім |
правасла́ўна-хрысція́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)