хрысція́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хрысція́нка хрысція́нкі
Р. хрысція́нкі хрысція́нак
Д. хрысція́нцы хрысція́нкам
В. хрысція́нку хрысція́нак
Т. хрысція́нкай
хрысція́нкаю		 хрысція́нкамі
М. хрысція́нцы хрысція́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хрысція́нка ж. христиа́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрысція́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да хрысціянін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрысція́нін, -а, мн. -ція́не і (з ліч. 2, 3, 4) хрысція́ніны, -ція́н, м.

Паслядоўнік хрысціянства, хрысціянскай веры.

|| ж. хрысція́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. хрысція́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

христиа́нка хрысція́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)