хру́шч
‘жук’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хру́шч |
хрушчы́ |
| Р. |
хрушча́ |
хрушчо́ў |
| Д. |
хрушчу́ |
хрушча́м |
| В. |
хрушча́ |
хрушчо́ў |
| Т. |
хрушчо́м |
хрушча́мі |
| М. |
хрушчы́ |
хрушча́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хру́шч
‘пячэнне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хру́шч |
хрушчы́ |
| Р. |
хрушча́ |
хрушчо́ў |
| Д. |
хрушчу́ |
хрушча́м |
| В. |
хру́шч |
хрушчы́ |
| Т. |
хрушчо́м |
хрушча́мі |
| М. |
хрушчы́ |
хрушча́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)