хрусте́ть несов.

1. (издавать хруст) хрусце́ць, храбусце́ць;

2. (ломать с хрустом) храбуста́ць, хру́стаць;

3. (жевать с хрустом) хру́мстаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хру́мстаць несов. хрусте́ть, хру́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храбусце́ць несов. (издавать хруст) хрусте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храбуста́ць несов. (жевать с хрустом) хрусте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захрусте́ть сов., разг. захру́стаць, захрабусце́ць, захрабуста́ць, захру́мстаць; см. хрусте́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрусце́ць несов. хрусте́ть;

пясо́к ~сце́ў на зуба́х — песо́к хрусте́л на зуба́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хру́стаць несов. (издавать хруст) хрусте́ть;

ён беспако́йна ~таў то́нкімі па́льцамі — он беспоко́йно хрусте́л то́нкими па́льцами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрустя́щий

1. прич. які́ (што) хрусці́ць, які́ (што) храбусці́ць; які́ (што) храбуста́е, які́ (што) хру́стае, які́ (што) хру́мстае; см. хрусте́ть​ 1;

2. прил. хру́сткі, храбусткі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хруст м.

1. хруст, род. хру́сту м.; (производимый кем-л.) хрусце́нне, -ння ср., храбусце́нне, -ння ср.;

2. храбуста́нне, -ння ср., хру́станне, -ння ср.;

3. хру́мстанне, -ння ср.; см. хрусте́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)