хро́сная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
хро́сная |
хро́сныя |
| Р. |
хро́снай |
хро́сных |
| Д. |
хро́снай |
хро́сным |
| В. |
хро́сную |
хро́сных |
| Т. |
хро́снай хро́снаю |
хро́снымі |
| М. |
хро́снай |
хро́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хро́сны, -ая, -ае.
Які ўдзельнічае ў абрадзе хрышчэння.
Х. бацька.
Хросная маці.
Х. сын.
Хросная дачка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хро́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Хросная дачка ў адносінах да хросных бацькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
восприе́мница ж. хро́сная ма́ці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хро́сны, ‑ая, ‑ае.
Уст.
1. Які мае адносіны да абраду хрышчэння. Хросныя бацькі; хросны бацька, хросная маці (мужчына і жанчына, якія ўдзельнічаюць у абрадзе хрышчэння дзіцяці). Хросны сын, хросная дачка (у адносінах да хросных бацькоў). Хросны брат, хросная сястра (якія маюць адных і тых жа хросных бацькоў).
2. у знач. наз. хро́сны, ‑ага, м.; хро́сная, ‑ай, ж. Хросны бацька, хросная маці. Марыя Антонаўка доўга захоўвала першы падарунак свайго хроснага — залаты крыжык з ланцужком. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крёстная сущ. хро́сная, -най ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кума́, -ы́, мн. -ы́, -о́ў, ж.
Хросная маці ў адносінах да бацькоў хрэсніка і да хроснага бацькі.
|| ласк. ку́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хро́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хро́сны |
хро́сная |
хро́снае |
хро́сныя |
| Р. |
хро́снага |
хро́снай хро́снае |
хро́снага |
хро́сных |
| Д. |
хро́снаму |
хро́снай |
хро́снаму |
хро́сным |
| В. |
хро́сны (неадуш.) хро́снага (адуш.) |
хро́сную |
хро́снае |
хро́сныя (неадуш.) хро́сных (адуш.) |
| Т. |
хро́сным |
хро́снай хро́снаю |
хро́сным |
хро́снымі |
| М. |
хро́сным |
хро́снай |
хро́сным |
хро́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кума́, ‑ы, ж.
Хросная маці ў адносінах да бацькоў хросніка і да хроснага бацькі. За бабу была Аўдоцця, а за куму Настулька. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)