хро́мпік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хро́мпік
Р. хро́мпіку
Д. хро́мпіку
В. хро́мпік
Т. хро́мпікам
М. хро́мпіку

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хро́мпік, ‑у, м.

Двухромавакіслы калій, які выкарыстоўваецца як акісляльнік у скураной і тэкстыльнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хро́мпик хим. хро́мпік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)