хро́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хро́мавы хро́мавая хро́мавае хро́мавыя
Р. хро́мавага хро́мавай
хро́мавае		 хро́мавага хро́мавых
Д. хро́маваму хро́мавай хро́маваму хро́мавым
В. хро́мавы (неадуш.)
хро́мавага (адуш.)		 хро́мавую хро́мавае хро́мавыя (неадуш.)
хро́мавых (адуш.)
Т. хро́мавым хро́мавай
хро́маваю		 хро́мавым хро́мавымі
М. хро́мавым хро́мавай хро́мавым хро́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хро́мавы

1. хим. хро́мовый;

~вая кіслата́ — хро́мовая кислота́;

2. (о коже) хро́мовый;

~выя бо́ты — хро́мовые сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хро́мавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хрому, які змяшчае ў сабе хром (у 1 знач.). Хромавая сталь. Хромавая фарба. Хромавая руда.

2. Які праводзіцца пры дапамозе хрому (у 1 знач.). Скура хромавага дублення.

3. Які з’яўляецца хромам (у 3 знач.). Хромавая скура. // Зроблены з хрому. [Стафанковіч] быў апранут у шматкішэнны фрэнч.. і хромавыя зграбныя боты на высокіх абцасах. Чорны. Цвёрда ступаючы хромавымі ботамі па пяску, старшыня рушыў у праўленне. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хром, -у, м.

1. Хімічны элемент, цвёрды метал светла-шэрага колеру.

2. Род мінеральнай жоўтай фарбы.

3. Сорт мяккай тонкай скуры.

|| прым. хро́місты, -ая, -ае (да 1 знач.) і хро́мавы, -ая, -ае (да 3 знач.).

Хромавы абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ні́келе-хро́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ні́келе-хро́мавы ні́келе-хро́мавая ні́келе-хро́мавае ні́келе-хро́мавыя
Р. ні́келе-хро́мавага ні́келе-хро́мавай
ні́келе-хро́мавае		 ні́келе-хро́мавага ні́келе-хро́мавых
Д. ні́келе-хро́маваму ні́келе-хро́мавай ні́келе-хро́маваму ні́келе-хро́мавым
В. ні́келе-хро́мавы (неадуш.)
ні́келе-хро́мавага (адуш.)		 ні́келе-хро́мавую ні́келе-хро́мавае ні́келе-хро́мавыя (неадуш.)
ні́келе-хро́мавых (адуш.)
Т. ні́келе-хро́мавым ні́келе-хро́мавай
ні́келе-хро́маваю		 ні́келе-хро́мавым ні́келе-хро́мавымі
М. ні́келе-хро́мавым ні́келе-хро́мавай ні́келе-хро́мавым ні́келе-хро́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ні́келе-хро́мавы ни́келе-хро́мовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хро́мовый​I хим. хро́мавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хро́мовый​II (о коже) хро́мавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)