храпуне́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. храпуне́ц
Р. храпунца́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

храпуне́ц: даць ~нца́ разг. зада́ть храпови́цкого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храпуне́ц, ‑нца, м.

У выразах: даць (задаць) храпунца — тое, што і даць (задаць) храпака (гл. даць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)