храпавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
храпавы́ |
храпава́я |
храпаво́е |
храпавы́я |
| Р. |
храпаво́га |
храпаво́й
храпаво́е |
храпаво́га |
храпавы́х |
| Д. |
храпаво́му |
храпаво́й |
храпаво́му |
храпавы́м |
| В. |
храпавы́ (неадуш.)
храпаво́га (адуш.) |
храпаву́ю |
храпаво́е |
храпавы́я (неадуш.)
храпавы́х (адуш.) |
| Т. |
храпавы́м |
храпаво́й
храпаво́ю |
храпавы́м |
храпавы́мі |
| М. |
храпавы́м |
храпаво́й |
храпавы́м |
храпавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
храпавы́ тех. храпово́й;
~во́е ко́ла — храпово́е колесо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
храпавы́, ‑ая, ‑ое.
Спец. Які мае храп 2, забяспечаны храпам. Храпавая муфта. Храпавое кола.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
храпово́й мех. храпавы́;
храпово́е колесо́ храпаво́е ко́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
храпаві́к, ‑а, м.
Спец. Зубчасты механізм, які перадае вярчэнне толькі ў адным кірунку; храпавы механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)