храмі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. храмі́тавы храмі́тавая храмі́тавае храмі́тавыя
Р. храмі́тавага храмі́тавай
храмі́тавае		 храмі́тавага храмі́тавых
Д. храмі́таваму храмі́тавай храмі́таваму храмі́тавым
В. храмі́тавы (неадуш.)
храмі́тавага (адуш.)		 храмі́тавую храмі́тавае храмі́тавыя (неадуш.)
храмі́тавых (адуш.)
Т. храмі́тавым храмі́тавай
храмі́таваю		 храмі́тавым храмі́тавымі
М. храмі́тавым храмі́тавай храмі́тавым храмі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

храмі́тавы мин. хроми́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храмі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да храміту, які ўтрымлівае ў сабе храміт. Храмітавыя руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хроми́товый храмі́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)