храма́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
храма́т |
храма́ты |
| Р. |
храма́ту |
храма́таў |
| Д. |
храма́ту |
храма́там |
| В. |
храма́т |
храма́ты |
| Т. |
храма́там |
храма́тамі |
| М. |
храма́це |
храма́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
храма́ты, ед. храма́т, -ту м., хим. хрома́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
храма́ты, ‑аў; адз. храмат, ‑а, М ‑маце, м.
Солі хромавай кіслаты, афарбаваныя ў жоўты колер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)