хо́йніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хо́йніцкі |
хо́йніцкая |
хо́йніцкае |
хо́йніцкія |
| Р. |
хо́йніцкага |
хо́йніцкай хо́йніцкае |
хо́йніцкага |
хо́йніцкіх |
| Д. |
хо́йніцкаму |
хо́йніцкай |
хо́йніцкаму |
хо́йніцкім |
| В. |
хо́йніцкі (неадуш.) хо́йніцкага (адуш.) |
хо́йніцкую |
хо́йніцкае |
хо́йніцкія (неадуш.) хо́йніцкіх (адуш.) |
| Т. |
хо́йніцкім |
хо́йніцкай хо́йніцкаю |
хо́йніцкім |
хо́йніцкімі |
| М. |
хо́йніцкім |
хо́йніцкай |
хо́йніцкім |
хо́йніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Хо́йніцкі раён Хо́йникский райо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Хо́йникский райо́н Хо́йніцкі раён.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)