хны́кать несов., разг. хны́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хны́каць несов., прям., перен. хны́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кны́каць ’перажываць, саромецца’ (Сцяшк. Сл.). Ці не да польск. knychač ’вішчаць, скавытаць’ і рус. хныкать (гукапераймальнае).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стагна́ць несов.

1. в разн. знач. стона́ть;

хло́пчык ці́ха ~на́ў — ма́льчик ти́хо стона́л;

2. перен. пла́каться, жа́ловаться, хны́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)