хмеляво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хмеляво́дчы хмеляво́дчая хмеляво́дчае хмеляво́дчыя
Р. хмеляво́дчага хмеляво́дчай
хмеляво́дчае
хмеляво́дчага хмеляво́дчых
Д. хмеляво́дчаму хмеляво́дчай хмеляво́дчаму хмеляво́дчым
В. хмеляво́дчы (неадуш.)
хмеляво́дчага (адуш.)
хмеляво́дчую хмеляво́дчае хмеляво́дчыя (неадуш.)
хмеляво́дчых (адуш.)
Т. хмеляво́дчым хмеляво́дчай
хмеляво́дчаю
хмеляво́дчым хмеляво́дчымі
М. хмеляво́дчым хмеляво́дчай хмеляво́дчым хмеляво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хмеляво́дчы хмелево́дческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хмеляво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца хмеляводствам. Хмеляводчы калгас. Хмеляводчы раён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хмеляво́дства, -а, н.

Вырошчванне хмелю як галіна раслінаводства.

|| прым. хмеляво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хмелево́дческий хмеляво́дчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)