хма́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хма́равы хма́равая хма́равае хма́равыя
Р. хма́равага хма́равай
хма́равае		 хма́равага хма́равых
Д. хма́раваму хма́равай хма́раваму хма́равым
В. хма́равы (неадуш.)
хма́равага (адуш.)		 хма́равую хма́равае хма́равыя (неадуш.)
хма́равых (адуш.)
Т. хма́равым хма́равай
хма́раваю		 хма́равым хма́равымі
М. хма́равым хма́равай хма́равым хма́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хма́равы тучево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хма́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хмары (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хма́ра, -ы, мн. -ы, хмар, ж.

1. Вялікае, звычайна цёмнае воблака, якое прыносіць дождж, град, снег.

З-за лесу выпаўзала цёмная х.

2. перан., каго-чаго. Мноства, вялікая колькасць.

Х. камароў.

|| памянш. хма́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. хма́равы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тучево́й хма́равы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)