хлысто́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хлысто́ўка хлысто́ўкі
Р. хлысто́ўкі хлысто́вак
Д. хлысто́ўцы хлысто́ўкам
В. хлысто́ўку хлысто́вак
Т. хлысто́ўкай
хлысто́ўкаю		 хлысто́ўкамі
М. хлысто́ўцы хлысто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хлысто́ўка ж., рел. хлысто́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлысто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Жан. да хлыст ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлыст², -а́, М -сце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Паслядоўнік хлыстоўства.

|| ж. хлысто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлысто́вка рел. хлысто́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)