хло́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хло́рны хло́рная хло́рнае хло́рныя
Р. хло́рнага хло́рнай
хло́рнае		 хло́рнага хло́рных
Д. хло́рнаму хло́рнай хло́рнаму хло́рным
В. хло́рны (неадуш.)
хло́рнага (адуш.)		 хло́рную хло́рнае хло́рныя (неадуш.)
хло́рных (адуш.)
Т. хло́рным хло́рнай
хло́рнаю		 хло́рным хло́рнымі
М. хло́рным хло́рнай хло́рным хло́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хло́рны хим. хло́рный;

~ная кіслата́ — хло́рная кислота́;

~ная ва́пна — хло́рная и́звесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хло́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хлору. Хлорны пах. // Які мае ў сабе хлор. Хлорная кіслага. Хлорная вапна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлор, -у, м.

Хімічны элемент, удушлівы газ жоўта-зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца як абеззаражвальны і атрутны сродак.

|| прым. хло́рны, -ая, -ае.

Х. пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хло́рный хим. хло́рны;

хло́рная кислота́ хло́рная кіслата́;

хло́рная и́звесть хло́рная ва́пна, разг. хлёрка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)