хвілі́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хвілі́нны хвілі́нная хвілі́ннае хвілі́нныя
Р. хвілі́ннага хвілі́ннай
хвілі́ннае		 хвілі́ннага хвілі́нных
Д. хвілі́ннаму хвілі́ннай хвілі́ннаму хвілі́нным
В. хвілі́нны (неадуш.)
хвілі́ннага (адуш.)		 хвілі́нную хвілі́ннае хвілі́нныя (неадуш.)
хвілі́нных (адуш.)
Т. хвілі́нным хвілі́ннай
хвілі́ннаю		 хвілі́нным хвілі́ннымі
М. хвілі́нным хвілі́ннай хвілі́нным хвілі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хвілі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хвілі́нны хвілі́нная хвілі́ннае хвілі́нныя
Р. хвілі́ннага хвілі́ннай
хвілі́ннае		 хвілі́ннага хвілі́нных
Д. хвілі́ннаму хвілі́ннай хвілі́ннаму хвілі́нным
В. хвілі́нны (неадуш.)
хвілі́ннага (адуш.)		 хвілі́нную хвілі́ннае хвілі́нныя (неадуш.)
хвілі́нных (адуш.)
Т. хвілі́нным хвілі́ннай
хвілі́ннаю		 хвілі́нным хвілі́ннымі
М. хвілі́нным хвілі́ннай хвілі́нным хвілі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хвілі́нны кратковре́менный, мину́тный;

х. по́спех — кратковре́менный (мину́тный) успе́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвілі́нны, ‑ая, ‑ае.

Кароткачасовы, які хутка праходзіць. Глухі стогн прарэзаў хвілінную цішыню. Лынькоў. Але .. [Максім] ужо ўзяў сябе ў рукі, і вытрымка.. узяла верх над хвіліннай слабасцю. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвілі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

1. Мера часу, роўная 1/60 гадзіны ці 60 секундам.

Чакаем дваццаць хвілін.

2. Кароткі прамежак часу, імгненне.

Зайдзі на хвіліну, ёсць справа.

Хвілінай веку не надточыш (прыказка).

|| памянш.-ласк. хвілі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. хвілі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мину́тный

1. міну́тны;

мину́тная стре́лка міну́тная стрэ́лка;

2. (кратковременный) хвілі́нны; (временный) часо́вы;

◊

мину́тное де́ло спра́ва (адно́й) хвілі́ны;

мину́тный успе́х хвілі́нны (часо́вы) по́спех; см. мину́та​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біва́к, ‑а, м.

Стаянка войска па-за населеным пунктам для начлегу ці адпачынку; войска на прывале. Стаяць біваком. // перан. Месца начлегу па-за домам або ў часовым памяшканні. Глухія абсякаючы галіны, Мы там рабілі свой бівак хвілінны, Дзе пасля нас паднімуцца муры. Гаўрусёў.

[Фр. bivouac.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)