хво́снуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хво́сну хво́снем
2-я ас. хво́снеш хво́снеце
3-я ас. хво́сне хво́снуць
Прошлы час
м. хво́снуў хво́снулі
ж. хво́снула
н. хво́снула
Загадны лад
2-я ас. хво́сні хво́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час хво́снуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́снуць сов., однокр.

1. хлестну́ть; стегну́ть;

2. разг. сту́кнуть, тре́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хво́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да хвастаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваста́ць, хвашчу́, хво́шчаш, хво́шча; хвашчы́; хваста́ны; незак.

1. каго-што і па чым. Біць чым-н. гнуткім; сцябаць.

Х. дубцом.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каго-што, па чым і без дап. 3 сілай біць, сячы (пра вецер, снег, дождж і пад.).

Дождж хвошча па твары.

|| зак. вы́хвастаць, -вашчу, -вашчаш, -вашча; -вашчы; -вастаны (да 1 знач.; разм.).

|| аднакр. хвастану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; хво́снуць, -ну, -неш, -не; -ні і хвасяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, хвасеняце́, -ну́ць; -ні́ (разм.).

|| звар. хваста́цца, хвашчу́ся, хво́шчашся, хво́шчацца; хвашчы́ся (да 1 знач.).

|| наз. хваста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хвастану́ць сов., однокр., см. хво́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвасяну́ць сов., однокр., см. хво́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уджгну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак. (разм.).

1. каго. Балюча ўкалоць хабатком, джалам (пра насякомых).

2. перан., каго, па чым. Хвоснуць, ударыць.

У. розгай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стегану́ть сов., однокр., прост. сцёбнуць, сцебану́ць, хво́снуць, хвастану́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стегну́ть сов. сцебану́ць, сцёбнуць, хвастану́ць, хво́снуць; см. стега́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уджгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм.

1. каго. Балюча ўкалоць хабатком, джалам; кусануць, уджаліць (пра насякомых).

2. перан.; каго, па чым. Хвоснуць, сцебануць; ударыць.

3. перан. Знікнуць, уцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)