хво́ры, -ая, -ае.

1. Які хварэе на якую-н. хваробу.

Х. дзед.

Хворае дзіця.

2. Пашкоджаны хваробай (пра цела і яго часткі).

Хворае сэрца.

Хворыя ногі.

3. Які сведчыць аб хваравітым стане, аб хваробе.

Х. выгляд.

4. Ненатуральны, празмерны, ненармальны.

Хворае ўяўленне.

5. у знач. наз. хво́ры, -ага, м., хво́рая, -ай, ж., мн. хво́рыя, -ых. Чалавек, які хварэе (у 1 знач.).

Прыём хворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хво́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́ры хво́рая хво́рае хво́рыя
Р. хво́рага хво́рай
хво́рае		 хво́рага хво́рых
Д. хво́раму хво́рай хво́раму хво́рым
В. хво́ры (неадуш.)
хво́рага (адуш.)		 хво́рую хво́рае хво́рыя (неадуш.)
хво́рых (адуш.)
Т. хво́рым хво́рай
хво́раю		 хво́рым хво́рымі
М. хво́рым хво́рай хво́рым хво́рых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́рая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. хво́рая хво́рыя
Р. хво́рай хво́рых
Д. хво́рай хво́рым
В. хво́рую хво́рых
Т. хво́рай
хво́раю		 хво́рымі
М. хво́рай хво́рых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́ры

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. хво́ры хво́рыя
Р. хво́рага хво́рых
Д. хво́раму хво́рым
В. хво́рага хво́рых
Т. хво́рым хво́рымі
М. хво́рым хво́рых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падлячы́ць, -лячу́, -ле́чыш, -ле́чыць; -ле́чаны; зак., каго-што (разм.).

Палячыць крыху, не вылечваючы да канца.

П. хворыя ногі.

|| незак. падле́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхадны́, -а́я, -о́е.

Які з’яўляецца куды-н. на час для выканання абавязкаў, для лячэння, але не жыве, не знаходзіцца там пастаянна.

Прыхадная нянька.

Прыхадныя хворыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

курсо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, мн. -і, -со́вак, ж.

Дакумент на права лячэння і харчавання на курорце, звычайна без забеспячэння жыллём.

|| прым. курсо́вачны, -ая, -ае.

Курсовачныя хворыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бездапамо́жны, -ая, -ае.

1. Які не можа самастойна справіцца з чым-н.; слабы.

Бездапаможныя хворыя.

2. перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.

Бездапаможныя вершы.

|| наз. бездапамо́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхадны́ приходя́щий;

~ны́я хво́рыя — приходя́щие больны́е;

~на́я ня́нька — приходя́щая ня́ня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паачу́ньваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Ачуняць — пра ўсіх, многіх. Хворыя паачуньвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)