Хво́йнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Хво́йнае
Р. Хво́йнага
Д. Хво́йнаму
В. Хво́йнае
Т. Хво́йным
М. Хво́йным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йны хво́йная хво́йнае хво́йныя
Р. хво́йнага хво́йнай
хво́йнае		 хво́йнага хво́йных
Д. хво́йнаму хво́йнай хво́йнаму хво́йным
В. хво́йны (неадуш.)
хво́йнага (адуш.)		 хво́йную хво́йнае хво́йныя (неадуш.)
хво́йных (адуш.)
Т. хво́йным хво́йнай
хво́йнаю		 хво́йным хво́йнымі
М. хво́йным хво́йнай хво́йным хво́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ту́я, ту́і, мн. ту́і, туй, ж.

Вечназялёнае хвойнае дрэва сямейства кіпарысавых з дробным лускападобным лісцем.

|| прым. ту́евы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

араўка́рыя, ‑і, ж.

Вечназялёнае хвойнае дрэва сямейства араўкарыевых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіпары́с, ‑а, м.

Паўднёвае хвойнае вечназялёнае дрэва сямейства кіпарысавых.

[Грэч. kyparissos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лісто́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Хвойнае дрэва з мяккай ападаючай на зіму ігліцай і каштоўнай моцнай драўнінай.

Сібірская л.

|| прым. лісто́ўнічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кедр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Хвойнае вечназялёнае дрэва.

Гімалайскі к.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ке́дравы, -ая, -ае.

Кедравыя арэхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ціс, -а і -у, м.

1. -а. Хвойнае вечназялёнае дрэва або куст з цвёрдай буравата-чырвонай драўнінай.

2. -у. Каштоўная драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ці́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́лка, -і, ДМ е́лцы, мн. -і, е́лак, ж.

Хвойнае вечназялёнае дрэва з конусападобнай кронай.

|| памянш.-ласк. е́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. яло́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лісто́ўніца, ‑ы, ж.

Хвойнае дрэва з мяккай, ападаючай на зіму ігліцай і цвёрдай, моцнай драўнінай. Сібірская лістоўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)