хватану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хватану́ |
хватанё́м |
| 2-я ас. |
хватане́ш |
хватаняце́ |
| 3-я ас. |
хватане́ |
хватану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
хватану́ў |
хватану́лі |
| ж. |
хватану́ла |
| н. |
хватану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хватані́ |
хватані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хватану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хватану́ць сов., однокр., см. хапану́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хватану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Разм. Аднакр. да хватаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хвата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што (разм.).
Тое, што і хапа́ць (у 1—4 знач.).
|| аднакр. хватану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| зак. хваці́ць, хвачу́, хва́ціш, хва́ціць.
|| наз. хвата́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)