хваста́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хваста́ты хваста́тая хваста́тае хваста́тыя
Р. хваста́тага хваста́тай
хваста́тае		 хваста́тага хваста́тых
Д. хваста́таму хваста́тай хваста́таму хваста́тым
В. хваста́ты (неадуш.)
хваста́тага (адуш.)		 хваста́тую хваста́тае хваста́тыя (неадуш.)
хваста́тых (адуш.)
Т. хваста́тым хваста́тай
хваста́таю		 хваста́тым хваста́тымі
М. хваста́тым хваста́тай хваста́тым хваста́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хваста́ты, ‑ая, ‑ае.

З вялікім або густым хвастом. Вогненная хвастатая прыгажуня-лісіца жыла ў лагеры даўно. Няхай. Міма праплываюць прыгожыя хвастатыя птушкі. «ЛіМ». // Які мае хвост, доўгі канец. Хвастатая камета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)