хваста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хваста́ны |
хваста́ная |
хваста́нае |
хваста́ныя |
| Р. |
хваста́нага |
хваста́най хваста́нае |
хваста́нага |
хваста́ных |
| Д. |
хваста́наму |
хваста́най |
хваста́наму |
хваста́ным |
| В. |
хваста́ны (неадуш.) хваста́нага (адуш.) |
хваста́ную |
хваста́нае |
хваста́ныя (неадуш.) хваста́ных (адуш.) |
| Т. |
хваста́ным |
хваста́най хваста́наю |
хваста́ным |
хваста́нымі |
| М. |
хваста́ным |
хваста́най |
хваста́ным |
хваста́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хваста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хваста́ны |
хваста́ная |
хваста́нае |
хваста́ныя |
| Р. |
хваста́нага |
хваста́най хваста́нае |
хваста́нага |
хваста́ных |
| Д. |
хваста́наму |
хваста́най |
хваста́наму |
хваста́ным |
| В. |
хваста́ны (неадуш.) хваста́нага (адуш.) |
хваста́ную |
хваста́нае |
хваста́ныя (неадуш.) хваста́ных (адуш.) |
| Т. |
хваста́ным |
хваста́най хваста́наю |
хваста́ным |
хваста́нымі |
| М. |
хваста́ным |
хваста́най |
хваста́ным |
хваста́ных |
Кароткая форма: хваста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хваста́ны хлёстанный; се́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хваста́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад хвастаць.
2. у знач. прым. Якога хвасталі, секлі. Сын бітага, хвастанага бацькі, .. ён [Буланцоў] прагнуў кар’еры як адзінага сродку пазбавіцца ад навакольных жахаў. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абхваста́ць, -хвашчу́, -хво́шчаш, -хво́шча; -хвашчы́; -хваста́ны; зак., што (разм.).
Хвошчучы, абабіць.
А. пугай лісце з куста.
|| незак. абхво́стваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адхваста́ць, -хвашчу́, -хво́шчаш, -хво́шча; -хвашчы́; -хваста́ны; зак., каго-што (разм.).
1. Адсцябаць чым-н. гібкім; адлупцаваць.
2. перан. Бязлітасна, рэзка пакрытыкаваць, вылаяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хлёстанный
1. хваста́ны; сцёбаны, сцяба́ны; пля́сканы, ля́сканы;
2. хваста́ны; бі́ты; плёсканы; см. хлеста́ть 1, 2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́ротыйII (высеченный) разг. лупцава́ны, бі́ты, се́чаны, хваста́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
се́ченный прич.
1. се́чаны;
2. (наказанный поркой) бі́ты, хваста́ны, лупцава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хваста́ць, хвашчу́, хво́шчаш, хво́шча; хвашчы́; хваста́ны; незак.
1. каго-што і па чым. Біць чым-н. гнуткім; сцябаць.
Х. дубцом.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каго-што, па чым і без дап. 3 сілай біць, сячы (пра вецер, снег, дождж і пад.).
Дождж хвошча па твары.
|| зак. вы́хвастаць, -вашчу, -вашчаш, -вашча; -вашчы; -вастаны (да 1 знач.; разм.).
|| аднакр. хвастану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; хво́снуць, -ну, -неш, -не; -ні і хвасяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, хвасеняце́, -ну́ць; -ні́ (разм.).
|| звар. хваста́цца, хвашчу́ся, хво́шчашся, хво́шчацца; хвашчы́ся (да 1 знач.).
|| наз. хваста́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)