хваляло́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хваляло́м хваляло́мы
Р. хваляло́ма хваляло́маў
Д. хваляло́му хваляло́мам
В. хваляло́м хваляло́мы
Т. хваляло́мам хваляло́мамі
М. хваляло́ме хваляло́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хваляло́м м., мор. волноло́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хваляло́м, ‑а, м.

Тое, што і хвалярэз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвалярэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і хвалялом.

|| прым. хвалярэ́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

волноло́м мор. хваляло́м, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)