хваляво́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хваляво́д хваляво́ды
Р. хваляво́да хваляво́даў
Д. хваляво́ду хваляво́дам
В. хваляво́д хваляво́ды
Т. хваляво́дам хваляво́дамі
М. хваляво́дзе хваляво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хваляво́д м., спец. волново́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хваляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Канал, уздоўж якога распаўсюджваюцца электрамагнітныя (радыёхвалявод) або гукавыя (акустычны хвалявод) хвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

волново́д спец. хваляво́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)