хва́лька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хва́лька |
хва́лькі |
| Р. |
хва́лькі |
хва́лек |
| Д. |
хва́льцы |
хва́лькам |
| В. |
хва́льку |
хва́лькі |
| Т. |
хва́лькай
хва́лькаю |
хва́лькамі |
| М. |
хва́льцы |
хва́льках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хвалько́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хвалько́ |
хвалькі́ |
| Р. |
хвалька́ |
хвалько́ў |
| Д. |
хвальку́ |
хвалька́м |
| В. |
хвалька́ |
хвалько́ў |
| Т. |
хвалько́м |
хвалька́мі |
| М. |
хвальку́ |
хвалька́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)