хва́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хва́лены хва́леная хва́ленае хва́леныя
Р. хва́ленага хва́ленай
хва́ленае
хва́ленага хва́леных
Д. хва́ленаму хва́ленай хва́ленаму хва́леным
В. хва́лены (неадуш.)
хва́ленага (адуш.)
хва́леную хва́ленае хва́леныя (неадуш.)
хва́леных (адуш.)
Т. хва́леным хва́ленай
хва́ленаю
хва́леным хва́ленымі
М. хва́леным хва́ленай хва́леным хва́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хва́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хва́лены хва́леная хва́ленае хва́леныя
Р. хва́ленага хва́ленай
хва́ленае
хва́ленага хва́леных
Д. хва́ленаму хва́ленай хва́ленаму хва́леным
В. хва́лены (неадуш.)
хва́ленага (адуш.)
хва́леную хва́ленае хва́леныя (неадуш.)
хва́леных (адуш.)
Т. хва́леным хва́ленай
хва́ленаю
хва́леным хва́ленымі
М. хва́леным хва́ленай хва́леным хва́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хва́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хва́лены хва́леная хва́ленае хва́леныя
Р. хва́ленага хва́ленай
хва́ленае
хва́ленага хва́леных
Д. хва́ленаму хва́ленай хва́ленаму хва́леным
В. хва́лены (неадуш.)
хва́ленага (адуш.)
хва́леную хва́ленае хва́леныя (неадуш.)
хва́леных (адуш.)
Т. хва́леным хва́ленай
хва́ленаю
хва́леным хва́ленымі
М. хва́леным хва́ленай хва́леным хва́леных

Кароткая форма: хва́лена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хва́лены

1. прич. хва́ленный;

2. прил., ирон. хвалёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хва́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад хваліць.

2. у знач. прым. Які атрымаў высокую ацэнку; расхвалены. Забуду многіх музыкантаў хваленых, Але й прад смерцю прыгадаю зноў — Далёка ў полі, на пагорках варненскіх, Язычніцкія скрыпкі цвыркуноў. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвалі́ць, хвалю́, хва́ліш, хва́ліць; хва́лены; незак., каго-што.

Выказваць адабрэнне, пахвалу каму-, чаму-н. за што-н.

Х. вучня за выдатныя поспехі.

|| зак. пахвалі́ць, пахвалю́, пахва́ліш, пахва́ліць; пахва́лены.

|| наз. хвале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)