назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ха́рыусавых | |
| ха́рыусавым | |
| ха́рыусавых | |
| ха́рыусавымі | |
| ха́рыусавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ха́рыусавых | |
| ха́рыусавым | |
| ха́рыусавых | |
| ха́рыусавымі | |
| ха́рыусавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ха́рыусавы
прыметнік, адносны
| ха́рыусавы | ха́рыусавая | ха́рыусавае | ||
| ха́рыусавага | ха́рыусавай ха́рыусавае |
ха́рыусавага | ха́рыусавых | |
| ха́рыусаваму | ха́рыусавай | ха́рыусаваму | ха́рыусавым | |
| ха́рыусавы ха́рыусавага |
ха́рыусавую | ха́рыусавае | ||
| ха́рыусавым | ха́рыусавай ха́рыусаваю |
ха́рыусавым | ха́рыусавымі | |
| ха́рыусавым | ха́рыусавай | ха́рыусавым | ха́рыусавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ха́рыусавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да харыуса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)