харчо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. харчо́ харчо́
Р. харчо́ харчо́
Д. харчо́ харчо́
В. харчо́ харчо́
Т. харчо́ харчо́
М. харчо́ харчо́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

харчо́, нескл., н.

Каўказская страва з бараніны з вострымі прыправамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харчо́ харчо́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харчо́ нескл., ср., кул. харчо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харчо́, нескл., н.

Каўказская страва з бараніны з вострымі прыправамі.

[Груз. charšo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)