хандры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хандры́т
Р. хандры́ту
Д. хандры́ту
В. хандры́т
Т. хандры́там
М. хандры́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хандры́т I, -ту м., мед. хондри́т

хандры́т II м. (тип каменных метеоритов) хондри́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хандры́т, ‑а, М ‑рыце, м.

Каменны метэарыт.

[Ад грэч. chondros — зерне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хондри́т​I (воспаление хряща) мед. хандры́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хондри́т​II (тип каменных метеоритов) хандры́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)