хамя́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Грызун сямейства хамякоў, шкоднік палявых і агародных культур.

|| прым. хамя́чы, -ая, -ае і хамячы́ны, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хамя́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хамя́к хамякі́
Р. хамяка́ хамяко́ў
Д. хамяку́ хамяка́м
В. хамяка́ хамяко́ў
Т. хамяко́м хамяка́мі
М. хамяку́ хамяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хамя́к, -ка́ м., зоол. хомя́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хамя́к, ‑а, м.

Грызун сямейства мышыных, шкоднік палявых і агародных культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хомя́к зоол. хамя́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)